Context
Literatuur
Vertalingen

Hooglied 5:16

Algemeen

Mohammed in de Bijbel?

• Volgens de islam wordt Mohammed voorspeld in de Joodse en Christelijke geschriften. Als bewijs wordt dan vaak dit vers aangehaald (OverIslam.nl).
  

  De Profeet Mohammed (saws) wordt genoemd bij naam, in Hooglied 5, vers 16:
  
  "Hikko Mamittakim we kullo Muhammadim Zehdoodeh wa Zehraee Bayna Jerusalem."
  
  "Zijn gehemelte is enkel zoetigheid, en al wat aan Hem is, is gans begeerlijk. Zulk een is mijn Liefste; ja, zulk een is mijn Vriend, gij dochters van Jeruzalem!"
  
  In de Hebreeuwse taal wordt 'im' toegevoegd uit respect. Op dezelfde manier is 'im' toegevoegd achter de naam van de Profeet Mohammed (saws), zo wordt het Muhammadim. In de Nederlandse vertaling hebben ze zelfs de naam van de Profeet Mohammed (saws) vertaald, als mijn Liefste, maar in het Hebreeuwse Oude Testament, is de naam van de naam van de Profeet Mohammed (saws) nog steeds aanwezig.

  In het Hebreeuws staat het volgende:

  חִכֹּו֙ מַֽמְתַקִּ֔ים וְכֻלֹּ֖ו מַחֲמַדִּ֑ים זֶ֤ה דֹודִי֙ וְזֶ֣ה רֵעִ֔י בְּנֹ֖ות יְרוּשָׁלִָֽם׃

  ḥikwō maməṯaqqîm wəḵullwō m^aḥămadîm zeh ḏwōḏî wəzeh rē‘î bənwōṯ yərûšālāim:

  Waarbij het desbetreffende woord in rood is afgedrukt. Zoeken we in een woordenboek dan zien we als eerste dat het woord het meervoud is van maḥmad "verlangen, wenselijk ding, kostbare object" (מַחְמָד ^H4261; HALOT 570 s.v. מַחְמָד 1; BDB 326 s.v. מַחְמַד). Dat het een meervoudsvorm is komt omdat het poëzie is en het woord parallel is met het eerdere mamtaqqîm "zoetheid" en beiden als superlatieven worden gebruikt, vandaar dat in de vertalingen het wordt weergegeven met "Zijn gehemelte is een en al zoetheid, alles aan Hem is geheel en al begeerlijk".

  Maar het werd toch vertaald met mijn Liefste, lazen we in de islamitische bewijsvoering? Dat klopt, maar dat zijn de twee volgende woorden zeh ḏwōḏî "mijn liefste", blijkbaar hebben ze deze woorden verwisseld. Daarnaast is het belangrijk om te bepalen wie dan zo begeerlijk is. Uit de context blijkt dat de Sulammitische vrouw aan het woord is en haar geliefde in geuren en kleuren beschrijft en dat deze geliefde niemand anders is dan koning Salomo. Er wordt in dit gedeelte dan ook niet over iemand anders gesproken en zeker niet over iemand die pas een anderhalf millennium later zou worden geboren.

Aantekeningen

Zijn gehemelte is enkel zoetigheid, en al wat aan Hem is, is gans begeerlijk. Zulk een is mijn Liefste; ja, zulk een is mijn Vriend, gij dochters van Jeruzalem!

• gij dochteren van Jeruzalem! deze frase komt meermalen voor in Hooglied (Hoogl. 1:5; 2:7; 3:5, 10; 5:16; 8:4). Het is opvallend dat in drie gevallen er steeds tegen hen wordt gezegd “Ik bezweer je, jullie dochters van Jeruzalem! Dat je die liefde niet opwekt, of laat ontwaken, totdat [deze] het behaagt” (Hoogl. 2:7; 3:5; 8:4) en dat in een ander geval de Sulamitische zich juist met hen vergelijkt “Ik ben donker, maar bekoorlijk, dochters van Jeruzalem” (Hoogl. 1:5). Het is dan ook zeer aannemelijk dat deze dochters van Jeruzalem tot de harem behoorden, dit wordt nog eens bevestigd als ze de palanquin van Salomo bekleedden (Hoogl. 3:10) en als de Sulamitische al in de harem zit tegen hen haar liefde over Salomo verklaard (Hoogl. 5:16).

Vertaalnotities

Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
    Zie hier over het gebruik van de interlineair.

Zijn gehemelte is enkel zoetigheid, en al wat aan Hem is, is gans begeerlijk. Zulk een is mijn Liefste; ja, zulk een is mijn Vriend, gij dochters van Jeruzalem!

• חֵךְ ḥēk "gehemelte, mond") wordt vaak gebruikt als een metafoor voor wat de mond produceert, bijvoorbeeld, de mond is het orgaan van de smaak (Ps. 119:103, Job 12:11, 20:13, 34:3; Spr. 24:13; Hoogl. 2:3), spraak (Job 06:30, 31:30, 33:2, Spr. 5:03, 8:07), geluid (Hos. 8:1), en kussen (Hoogl. 5: 16; 7:10) (HALOT 313 s.v. חֵךְ; BDB 335 s.v. חֵךְ)
• מַמְתַקִּים mamtaqqîm "zoetheid" (HALOT 596 s.v. מַמְתַקִּים; BDB 609 s.v. מַמְתַקִּים) is het mv. van het zn. מֹתֶק mōteq "zoetheid"; Dit kan een voorbeeld zijn van een meervoud van intensiteit, dat wil zeggen, "heel lief" (IBHS 122 § 7.4.3a). Het retorische gebruik van het meervoud wordt aangegeven door het feit dat מַמְתַקִּים "zoetheid" functioneert als een predicaat nominatief ten opzichte van het subjectieve ev. nom. חִכּוֹ ḥikkô "zijn mond".
• מַחְמָד ^H4261 "verlangen, wenselijk ding, kostbaar object, begeerlijk iets" (1 Kon. 20:6; 2 Kron. 36:19; Hoogl. 5:16; Jes. 64:11; Klaagl. 1:10; 2:4; Ezech. 24:16, 21, 25; Hos. 9:6, 16; Joel 3:5 †); מַחֲמַדִּים maḥămaddîm "liefelijk, begeerlijk" mv. van het zn. מַחְמַד maḥmad "verlangen, wenselijk ding, kostbare object" (HALOT 570 s.v. מַחְמָד 1; BDB 326 s.v. מַחְמַד). Net als het meervoud מַמְתַקִּים mamtaqqîm "zoetheid" in de vorige parallelle regel, is dit een voorbeeld van een meervoudsvorm van intensiteit: "zeer wenselijk."

• Opmerkelijk is de opzettelijke omissie van het gedeelte Hooglied 4:7 tot en met 6:10 in 4Q106=4QCant^a welke wordt weergegeven door een lege regel;

• Varianten Kennicott Vetus Testamentum Hebraicum (1780):
  

Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!